Nikita, അവള്‍ എവിടെ നിന്നും വന്നുവെന്നോ എങ്ങോട്ട് പോയെന്നോ നമുക്കറിയില്ല.
There are two things that have no limit. Feminity and the means of taking advantage of it.
മേല്‍ പറഞ്ഞ വാചകം തന്നെയാണീ ചിത്രത്തിന് ആധാരം. ജീവിതത്തിനും മരണത്തിനുമിടയിലെ തിരഞ്ഞെടുപ്പിനായി തന്റെ വ്യക്തിത്വത്തെ തന്നെ ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടി വന്നവളാണ് അവള്‍. അവളുടെ 20 -ആം വയസ്സില്‍ നാമവളെ കണ്ടു തുടങ്ങുന്നു. അവളുടെ പൂര്‍വ കാലം ചിത്രത്തില്‍ ഒരിടത്തും പരാമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്നില്ല. ഒരു കുറ്റകൃത്യത്തെ തുടര്‍ന്ന് 30 വര്‍ഷത്തെ ജീവപര്യന്തം തടവിനു വിധിക്കപ്പെടുന്ന അവളുടെ മുന്‍പിലേയ്ക്ക് ഒരു തെരഞ്ഞെടുപ്പിനുള്ള അവസരംകിട്ടുന്നു.
ഒരു secret agent ആയുള്ള ജീവിതം അല്ലെങ്കില്‍ മരണം. ജീവിതത്തോടുള്ള ആഗ്രഹം കൊണ്ട് അവള്‍ secret agent ആയുള്ള ജീവിതം തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. തന്റെ സ്വത്വവും തീരുമാനങ്ങള്‍ എടുക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യവും ഒക്കെ പണയപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട് . ൩ വര്‍ഷത്തെ training നു ശേഷം പുറത്തിറങ്ങുന്ന അവള്‍ ഒരു super market cashier ഒടൊപ്പം ഒരു ജീവിതം തുടങ്ങുകയാണ്. അവളുടെ കാമുകനു മുന്‍പില്‍ ഒരു ഉപാധി മാത്രമേ അവള്‍ വയ്ക്കുന്നുള്ളൂ. പൂര്‍വ കാലത്തെ പറ്റി ചോദ്യങ്ങള്‍ അരുത്. അയാള്‍ക്ക് അവള്‍ Marie Clament എന്ന ഒരു ഹോസ്പിറ്റല്‍ നേഴ്സ് ആണ്. ഒരുപാട് തിരക്കുള്ള ഒരു ജോലി.പുറമേ നിന്നും നോക്കിയാല്‍ ഒരു സാധാരണ ജീവിതം. പക്ഷെ അവളുടെ ജീവിതം ഇതു നിമിഷവും വന്നെതിയെക്കാവുന്ന ഒരു ഫോണ്‍ കോളിലാണ് നിശ്ചയിക്കപ്പെടുന്നത്.
ഒരു ഘട്ടത്തില്‍ കാമുകന്‍ അവളോട്‌ ചോദിക്കുന്നു. 6 മാസമായി നാം ഒന്നിച്ചു ജീവിക്കുന്നു. എന്തെ നിന്നെ കാണാന്‍ സുഹൃതുക്കാലോ ബന്ധുക്കളോ ഒന്നുമേ വരാത്തത്? അവള്‍: "ഞാന്‍ നിന്നെ മാത്രമേ സ്നേഹിക്കുന്നുള്ളു. നിന്നെ മാത്രം "
ഒരു സാധാരണ action thriller മാത്രമായി മാറിയേക്കാവുന്ന ഒരു വിഷയത്തെ സംവിധായകന്‍ Luc Besson കൈകാര്യം ചെയ്ത രീതി കൊണ്ടാണ് ചിത്രം മറ്റൊരു തലത്തിലെയ്ക്കുയരുന്നത്. ശ്രദ്ധേയമായി തോന്നിയത് ചിത്രത്തിലെ സംഭാഷണങ്ങളാണ്. ഒരു ദയാലോഗ് പോലും അനവശ്യമായില്ല. മനോഹരമായ സംഭാഷണങ്ങള്‍. അതും subtitle കളില്‍ കേട്ടിട്ട് പോലും.
തന്റെ നിവൃത്തികേടുകളുടെ സമയത്തെ ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും പ്രതികരണങ്ങള്‍ മനോഹരമായി കാണിച്ചു തരുന്നു സംവിധായകന്‍. പ്രത്യേകം എടുത്തു പറയേണ്ടത് ചിത്രത്തിന്റെ ചായാഗ്രഹണവും പശ്ചാത്തല സംഗീതവുമാണ്. New age music നോട് സാമ്യം പുലര്‍ത്തുന്ന തകര്‍പ്പന്‍ സംഗീതമാണ് ചിത്രത്തില്‍ ഉടനീളം. പാരീസിന്റെയും വെനീസിന്റെയും പൌരാണികമായ വംബന്‍ കെട്ടിടങ്ങളുടെ ഹൃദ്യമായ ദൃശ്യങ്ങള്‍ കാണിച്ചു തരുന്നു ചിത്രം. Action scene കള്‍ stylish ആയാണ് അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. 1993 -ല്‍ ചിത്രം Warner brothers 'Point of no return' എന്ന പേരില്‍ ഇംഗ്ലീഷില്‍ remake ചെയ്തിരുന്നു. പതിവ് പോലെ original നോട് നീതി പുലര്‍ത്താനാവാതെ പോയി അതിനും.
Anne Parillaud ആണ് Nikita യെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. Nikita യുടെ വികാര വിചാരങ്ങളെയും ശരീര ചലനങ്ങളെയും അത്ര തന്മയത്വതോടെയാണ് അവര്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്. ആ കഥാപാത്രമായി മറ്റാരെയും നമുക്ക് സങ്കല്‍പ്പിക്കാനാവില്ല. ചിത്രത്തിന്റെ അവസാനത്തില്‍Jean Reno ഒരു രസകരമായ കഥാപാത്രമായി വരുന്നുണ്ട്. കുറച്ചു നേരമേ ഉള്ളുവെങ്കിലും മറക്കാനാവാത്ത കഥാപാത്രം. ഓരോ കഥാപാത്രത്തിനും തനതായ വ്യക്തിത്വമുണ്ട് ചിത്രത്തില്‍. കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ദയാദാക്ഷിന്യങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത violence ന്റെ ലോകത്താണ് ജീവിക്കുന്നതെങ്കിലും അവരുടെ വികാരങ്ങളും ദയനീയമായ നിവൃതികെടുകളും നമുക്ക് മനസ്സിലാകും. നമുക്കവരോട് അനുകമ്പ തോന്നുന്നു. അതാണീ ചിത്രത്തെ മറ്റൊരു തലത്തിലേയ്ക്ക് ഉയര്‍ത്തുന്നതും. ചിത്രത്തിനെ അവസാനത്തിലെ പരാജയപ്പെടുന്നൊരു ദൌത്യത്തെ തുടര്‍ന്ന് അവള്‍ എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു എങ്ങോട്ടോ പോകയാണ്. അതിനു മുന്‍പുള്ള സംഭാഷണം:
"അവര്‍ നിന്നെ വല്ലാതെ കഷ്ടപ്പെടുത്തുന്നു അല്ലെ? ഈ ജോലി നിനക്ക് വളരെ കടുത്തതാണ്. നിന്റെ ഈ കുഞ്ഞു കൈകള്‍ നോക്കു. അവയ്ക്ക് സംരക്ഷണം വേണം. അവ പ്രായമാകരുത്. ഒരുപാട് വൈകുന്നതിനു മുന്‍പ് എല്ലാം മതിയാക്കു." "എന്താണ് അങ്ങിനെ പറഞ്ഞത്?"
"എല്ലാം എനിക്കറിയാം Marie. ആ hospital ല്‍ ഒരിക്കലും ഒരു Marie Clament ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. എല്ലാം എനിക്കറിയാം." "എന്തുകൊണ്ടിത്‌ നേരത്തെ പറഞ്ഞില്ല?" "കാരണം ഞാന്‍ നിന്നെ മാത്രമേ സ്നേഹിക്കുന്നുള്ളു. നിന്നെ മാത്രം."
[Nikita യുടെ ജീവിതത്തിലെ ഫോണ്‍ കോളുകള്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ ഞാന്‍ ഒരു നിമിഷം നമ്മുടെയൊക്കെ ജീവിതം ഓര്‍ത്തു പോയി. നമ്മുടെ ജീവിതവും സമാധാനവും നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നത് ഇത്തരം ഫോണ്‍ കോളുകള്‍ ആണല്ലോ. നാം എവിടെയായിരുന്നാലും എന്തെടുക്കുക ആയിരുന്നാലും ആ ഫോണ്‍ കോളുകള്‍ക്ക് അവസാനമില്ലല്ലോ.]
No comments:
Post a Comment