Friday, February 12, 2010

പ്രതിബിംബങ്ങളില്‍ നഷ്ടമാകുന്നത്...


വീണ്ടുമൊരു സന്ധ്യ കൂടി സാങ്കി ടാങ്കിനു ചുറ്റിലും. തൊഴിലില്ലാതെ തെണ്ടിത്തിരിഞ്ഞ കാലത്തെ ഒരല്‍പം തണലായിരുന്നു നീ. ഒരുപാട് ഒരുങ്ങിയിരിക്കുന്നു. എങ്കിലും അലങ്കാരങ്ങളില്ലാത്ത നിന്റെ വന്യതയായിരുന്നു എനിക്കിഷ്ടം. ഇണപ്രാക്കള്‍ കൊക്കുരുമ്മുന്നുണ്ട് , വെടിവട്ടങ്ങളുണ്ട്, പൊങ്ങച്ച്ചങ്ങളുണ്ട് ചുറ്റിലും മതിലുണ്ട്, കാവലുമുണ്ട്. മുറ്റമില്ലാത്ത കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ ഓടിക്കളിക്കുന്നുമുണ്ട് . ഇത് നഗരത്തിന്റെ ഒരു ആശ്വാസ തീരം. വിസില്‍ മുഴങ്ങുന്നു. ഇനി ഇരിക്കരുത്. പൊയ്ക്കോളൂ. ഞാനൊന്നു ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കട്ടെ. വീണ്ടും കാണാം. ഞാനിവിടെത്തന്നെ ഉണ്ടാകും. എവിടെപ്പോകാന്‍?

രമേഷ്, നന്ദി, ഈയൊരു നടത്തത്തിനു കൂട്ട് വന്നതിന്.

Share/Bookmark

1 comment:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails